- Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów
- Kaliciwiroza kotów
- Panleukopenia kotów
- Wścieklizna
- Wirus białaczki kotów (FeLV)
- Zakażenie Chlamydophila u kotów
Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów (katar koci)
Jest bardzo powszechną chorobą zakaźną kotów wywoływaną przez wirus.
Choroba ta jest bardzo zaraźliwa, bardzo szybko i łatwo przenosi się z jednego kota na drugiego. Objawy zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy kotów mogą przyjąć formę umiarkowanej gorączki, utraty apetytu, kichania, wypływu z oczu i nosa oraz kaszlu. Na zachorowanie w szczególności narażone są kocięta, jednakże choroba może wystąpić u kota w każdym wieku. Kot, który przeszedł tę chorobę może być jej nosicielem przez całe życie.
Kaliciwiroza kotów
Chorobę tę również wywołuje wirus i podobnie jak w przypadku zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy objawy dotyczą górnych dróg oddechowych. Kaliciwiroza kotów występuje na całym świecie i również jest wysoce zaraźliwa. Objawy tej choroby to gorączka, charakterystyczne wrzody i pęcherze na języku oraz zapalenie płuc, którego przebieg może być umiarkowany bądź też ciężki, w zależności od szczepu wirusa. Leczenie kaliciwirozy jest bardzo trudne. Również w tym przypadku kot, który przechorował kaliciwirozę, może być jej nosicielem do końca życia. Ponadto mogą utrzymywać się przewlekle objawy, takie jak: katar, łzawienie, choroby dziąseł.
Panleukopenia kotów
Choroba ta jest wywoływana przez wirus tak oporny, że może przeżyć ponad rok poza organizmem kota! W związku z tym wirus panleukopenii kotów jest niezwykle powszechny i częstotliwość zakażeń u nieszczepionych kotów waha się między 90 a 100%. Szczepienie profilaktyczne przeciwko tej zazwyczaj śmiertelnej chorobie jest absolutnie niezbędne. Objawy panleukopenii to apatia, biegunka, wymioty, ciężkie odwodnienie oraz gorączka. Na szczęście skuteczność szczepienia jest bardzo wysoka w zapobieganiu chorobie, podczas gdy leczenie jest bardzo trudne i nawet jeśli uda się uratować kota, może on być źródłem zakażenia dla innych kotów przez bardzo długi czas.
Wścieklizna
Jest to nieuleczalna choroba wirusowa, atakująca centralny układ nerwowy prawie wszystkich ssaków, włączając w to ludzi. Przenoszona jest poprzez kontakt ze śliną zakażonego zwierzęcia (również dziko żyjącego: lisa, szopa i nietoperza) poprzez ugryzienie lub każde inne uszkodzenie skóry. Wścieklizna jest nieuleczalną, śmiertelną chorobą, groźną dla wszystkich zwierząt i ludzi. W Polsce obowiązkowym szczepieniem przeciwko wściekliźnie objęte są tylko psy. Jeśli Twój kot wychodzi na zewnątrz i ma kontakt z innymi zwierzętami powinien bezwzględnie być zaszczepiony przeciwko wściekliźnie.
Białaczka kotów (FeLV)
Zakażenie wirusem białaczki kotów wywołuje nieodwracalne zmiany w układzie odpornościowym kota, których następstwem może być szereg zakażeń, może także skutkować występowaniem nowotworów, takich jak chłoniak. Zakażony kot może nie wykazywać objawów obecności wirusa przez miesiące, a nawet lata, cały czas mając jednak zdolność zarażania innych kotów, które mają z nim kontakt.
Możliwe są badania w celu ustalenia statusu FeLV Twojego kota, warto je przeprowadzić. Jeżeli Twój kot nie jest zakażony, ale jest prawdopodobne, że kontaktuje się z kotami zakażonymi, szczepienie przeciwko tej śmiertelnej chorobie może być zalecone przez Twojego lekarza.
Zakażenie Chlamydophila kotów
Chlamydofiloza to choroba bakteryjna, odpowiedzialna za 15–20% wszystkich chorób układu oddechowego u kotów. Jest niezwykle zaraźliwa, szczególnie u młodych kociąt. Powoduje miejscowe zakażenie błon śluzowych oczu, może również wywoływać poważne zmiany w płucach. Chlamydophila może być przenoszona na ludzi poprzez kontakt bezpośredni. Szczepienie jest preferowaną i skuteczną metodą zapobiegania tej chorobie.
Warto wiedzieć!
Jak skuteczne jest szczepienie?
Zarówno leczenie preparatami farmaceutycznymi czy procedura chirurgiczna, jak i szczepienia profilaktyczne nie dają 100% gwarancji skuteczności. Jednakże stosowanie szczepień profilaktycznych w połączeniu z odpowiednim żywieniem i zadowalającymi warunkami utrzymania jest najlepszą ochroną przed chorobami zakaźnymi. Biorąc pod uwagę koszty leczenia chorób zakaźnych, zarówno te finansowe, jak i emocjonalne, zapobieganie chorobom poprzez szczepienia to kwestia, której absolutnie nie powinno się lekceważyć.
Jak działają szczepionki?
Szczepionki zawierają małe ilości unieszkodliwionych wirusów, bakterii lub innych czynników chorobotwórczych. Zadaniem szczepionek jest stymulacja układu odpornościowego Twojego kota do produkcji przeciwciał. Przeciwciała mają zdolność zwalczania infekcji, nie dopuszczając do rozwoju ciężkich i często śmiertelnych chorób.
Kiedy mój kot powinien zostać zaszczepiony?
Zazwyczaj odporność, którą kocię otrzymało od matki utrzymuje się do 9. tygodnia życia. Najczęściej stosowany schemat szczepień rozpoczyna się właśnie w tym czasie: pierwsze szczepienie w 9. tygodniu życia i drugie 3–4 tygodnie później.
Zaszczepienie kociaka przeciwko chorobom zakaźnym nie gwarantuje odporności na całe życie, od tego czasu Twój kot wymagał będzie szczepień do końca życia. Lekarz weterynarii będzie w stanie dostosować właściwy schemat szczepień profilaktycznych do indywidualnych potrzeb Twojego kota.
Które szczepienia powinien otrzymać mój kot?
Twoje zwierzę bezwzględnie powinno być chronione przed tymi chorobami, które są najbardziej powszechne, wysoce zakaźne i które wywołują poważne objawy, mogące być nierzadko przyczyną śmierci. Do takich chorób zakaźnych kotów zalicza się przede wszystkim: panleukopenię, zakaźne zapalenie nosa i tchawicy, kaliciwirozę, a ponadto zakażenie Chlamydophila, białaczkę kotów oraz wściekliznę.
Wszystkie szczepienia tu wymienione, jak i inne, powinny być zalecane i wykonywane tylko przez lekarza weterynarii. Lekarz ustala indywidualny program szczepień, dokonując oceny ryzyka, opartego o analizę takich czynników, jak:
warunki, w których się urodziło i wychowywało kocię, środowisko, w którym przebywa, jak również jego styl życia.